مطالعه اثر سلول های بنیادی مزانشیمی پولاریزه شده مشتق از مغز استخوان موش و مایع رویی آنها بر تکثیر pbmc و فعالیت سلول کشی سلول های کشنده طبیعی (nk)

مقدمه و هدف : سلول های بنیادی مزانشیمی سلول های پیش ساز چند توان، غیرخون ساز ساکن در مغز استخوان و سایر بافت ها می باشند. پتانسیل تعدیل ایمنی و چند توانی، سلول های بنیادی مزانشیمی را ابزار بسیار مناسبی برای درمان بعضی از بیماری ها ساخته است. به نظر می رسد که تحریک پذیرنده های شبه تول بیان شده در سطح این سلول ها ممکن است، پتانسیل تعدیل ایمنی این سلول ها را تقویت کند. در این تحقیق اثر سلول-های بنیادی مزانشیمی پلاریزه شده مشتق از مغز استخوان موش و مایع رویی آنها برتکثیر pbmc و فعالیت سلول های کشنده طبیعی بررسی شد. موادو روش ها : دراین تحقیق سلول های بنیادی مزانشیمی از مغز استخوان ران و درشت نی موش سوری جداسازی گردید. سلول های پاساژ سوم، با lps (ng/ml10) و poly i:c (?g/ml1) به مدت یک ساعت تیمار شدند، سپس تاثیر سلول های بنیادی مزانشیمی و مایع رویی آنها بر تکثیر سلول های تک هسته ای خون محیطی و فعالیت سلول کشی سلول های کشنده طبیعی بر سلول های سرطانی لنفوئیدی yac-1 (به عنوان سلول هدف )به ترتیب به روش mtt و سنجش آپوپتوز بررسی شد. یافته ها: سلول های بنیادی مزانشیمی تیمار شده با lps و poly i:c ، موجب افزایش در سطح سلول های زنده و کاهش در درصد سلول های مرده ( آپوپتوز و نکروز ) لاین سلولی yac-1 ، در مقایسه با سلول های بنیادی مزانشیمی تیمار نشده شدند، که توسط فلوسایتومتری تعیین شد. در مورد pbmc ، سلول های بنیادی مزانشیمی تیمار شده با lps باعث کاهش، در حالیکه سلول های بنیادی مزانشیمی تیمار شده با poly i:c باعث افزایش معنی دارمیزان آپوپتوز شدند.(p?0.05) نتیجه گیری: تیمار سلول های بنیادی مزانشیمی با poly i:c و poly i:c ، می تواند اثرات مهاری سلول های بنیادی مزانشیمی بر فعالیت سلول کشی سلول های کشنده طبیعی بر علیه لاین سلولی yac-1 را تقویت کند.